Zondag 24 juni 2007
Na het ontbijt vertrekken we uit Igny en arriveren iets na tweeën thuis.
maandag 17 september 2007
Zaterdag 23 juni 2007
Om 7.30 uur lukt het om te vertrekken. Toch nog heel wat in te pakken op het laatst en we willen de caravan ook keurig achterlaten, vooral omdat de campingbaas er zo gemakkelijk over deed en vertrouwen in ons had.
Na een probleemloze rit arriveren we in Igny bij Mister Bed. Vanuit ons raam zien we de opstijgende vliegtuigen van Orly voorbijkomen.Een nette kamer, iets ruimer dan die op de heenweg.
Om 7.30 uur lukt het om te vertrekken. Toch nog heel wat in te pakken op het laatst en we willen de caravan ook keurig achterlaten, vooral omdat de campingbaas er zo gemakkelijk over deed en vertrouwen in ons had.
Na een probleemloze rit arriveren we in Igny bij Mister Bed. Vanuit ons raam zien we de opstijgende vliegtuigen van Orly voorbijkomen.Een nette kamer, iets ruimer dan die op de heenweg.
Vrijdag 22 juni 2007
Vandaag na een rustige start spullen zoveel mogelijk ingepakt en vast de caravan schoongemaakt, want morgenochtend willen we om 7.00 uur vertrekken.
Aangezien de campingbeheerder 7.00 een beetje vroeg vindt, komt hij om 19.00 uur vast langs om de caravan te checken. Hij loopt even naar binnen en gelooft het wel dat we de boel netjes achterlaten, hij controleert niets.’s Avonds weer uit eten in het restaurant bij het strand.
Vandaag na een rustige start spullen zoveel mogelijk ingepakt en vast de caravan schoongemaakt, want morgenochtend willen we om 7.00 uur vertrekken.
Aangezien de campingbeheerder 7.00 een beetje vroeg vindt, komt hij om 19.00 uur vast langs om de caravan te checken. Hij loopt even naar binnen en gelooft het wel dat we de boel netjes achterlaten, hij controleert niets.’s Avonds weer uit eten in het restaurant bij het strand.
Donderdag 21 juni 2007
Vanochtend eerst even heerlijk van de zon genoten autour du caravan. Dan gaan we via Sare naar de Col de Lizarrieta. Over deze pas mogen geen bussen rijden, waarom is ons duidelijk. De pashoogte ligt op de grens van Frankrijk en Spanje. We eten en drinken wat op het terras van de kroeg waarvan de voordeur in Frankrijk en de achterdeur in Spanje ligt. Het is inmiddels te bewolkt en dreigend om de wandeling naar boven te maken. We lopen er wat rond en gaan verder naar de Spaanse plaatsjes Etxalar en Lesaka dat aan een gekanaliseerde bergbeek ligt, daarna via de Col d’Ibardin weer terug.
Woensdag 20 juni 2007
We rijden door een prachtig landschap naar Bilbao. De bergen zijn hier beduidend hoger dan in het Franse Baskenland.
We hadden tot nu toe wel aanplakbiljetten en spreuken op muren gekalkt gezien, meestal in het Baskisch, dus voor ons niet te lezen. We hadden nog niets gemerkt van enige grimmigheid vanuit de Eta, maar bij een van de tolstations op de snelweg staat een zwaarbewapende ploeg van de Gardia Civil. Sommigen van hen staan met een stengun in de aanslag. Ze zijn een automobilist aan het controleren en laten hem alles uit zijn auto halen en uitpakken. Alle passerende auto’s worden eerst bekeken en dan krijgen ze met de loop van het geweer een teken om door te rijden. Dus: netjes doen wat de meneer zegt en dan snel wegwezen.
Van bovenaf denderen we Bilbao binnen, in de diepte zie je de Rio de Bilbao (de rivier) liggen met erlangs hoge flatgebouwen. Na een extra rondje centrum vinden we een parkeergarage op een prima uitgangspunt om de stad te gaan bekijken. Als we eruit komen staan we op een heel rustig plekje langs de rivier, even overleggen waar we eerst heen zullen gaan. Een aardige Spaanse señor komt naar ons toe en neemt voor ons de beslissing: hij wijst ons hoe we het beste naar het Guggenheimmuseum kunnen lopen dus: op naar het Guggenheim. Een mooie wandeling langs de rivier via parkjes met bankjes en speeltuintjes. Een van de bruggen is heel bijzonder: een modern bouwwerk van de bekende Spaanse architect Santiago Calatrava. Bovenaan de trap van de brug geven twee muzikanten een prima stukje muziek weg op hun klarinetten.
Niet veel verder zien we het zeer aanwezige Guggenheim al opdoemen: wat een geweldig bouwwerk! We lopen er omheen en steken even de rivier over om het ook vanaf de overkant te kunnen bewonderen. Dan gaan we naar binnen, we kiezen er niet voor om het museum te bekijken, wel jammer maar het kost een halve dag en we bekijken liever de stad. Het interessantste deel binnen is natuurlijk het museum, maar daar mogen toch geen foto’s gemaakt worden.
Aan de andere kant van het gebouw staat een enorme kat, geheel uit bloeiende plantjes. We lopen nog het Parque de Doña Casilda de Iturriza door, aan hangplekken voor ouderen en speeltuintjes voor kinderen geen gebrek in Bilbao. We lopen het nieuwe deel van Bilbao door en bekijken een treinstation met een enorm glas- in loodraam.Terug bij de rivier steken we deze over om het oude stadsdeel van Bilbao te bekijken. Schilderachtige stegen met veel bloemen en fluitende vogeltjes op de balkons. Mooie pleintjes en oude gebouwen, de straatjes zijn erg rustig omdat de winkels gesloten zijn vanwege de siësta. Langs de rivier lopen we terug naar de parkeergarage, we hebben beiden genoten van deze stad.
We rijden door een prachtig landschap naar Bilbao. De bergen zijn hier beduidend hoger dan in het Franse Baskenland.
We hadden tot nu toe wel aanplakbiljetten en spreuken op muren gekalkt gezien, meestal in het Baskisch, dus voor ons niet te lezen. We hadden nog niets gemerkt van enige grimmigheid vanuit de Eta, maar bij een van de tolstations op de snelweg staat een zwaarbewapende ploeg van de Gardia Civil. Sommigen van hen staan met een stengun in de aanslag. Ze zijn een automobilist aan het controleren en laten hem alles uit zijn auto halen en uitpakken. Alle passerende auto’s worden eerst bekeken en dan krijgen ze met de loop van het geweer een teken om door te rijden. Dus: netjes doen wat de meneer zegt en dan snel wegwezen.
Van bovenaf denderen we Bilbao binnen, in de diepte zie je de Rio de Bilbao (de rivier) liggen met erlangs hoge flatgebouwen. Na een extra rondje centrum vinden we een parkeergarage op een prima uitgangspunt om de stad te gaan bekijken. Als we eruit komen staan we op een heel rustig plekje langs de rivier, even overleggen waar we eerst heen zullen gaan. Een aardige Spaanse señor komt naar ons toe en neemt voor ons de beslissing: hij wijst ons hoe we het beste naar het Guggenheimmuseum kunnen lopen dus: op naar het Guggenheim. Een mooie wandeling langs de rivier via parkjes met bankjes en speeltuintjes. Een van de bruggen is heel bijzonder: een modern bouwwerk van de bekende Spaanse architect Santiago Calatrava. Bovenaan de trap van de brug geven twee muzikanten een prima stukje muziek weg op hun klarinetten.
Niet veel verder zien we het zeer aanwezige Guggenheim al opdoemen: wat een geweldig bouwwerk! We lopen er omheen en steken even de rivier over om het ook vanaf de overkant te kunnen bewonderen. Dan gaan we naar binnen, we kiezen er niet voor om het museum te bekijken, wel jammer maar het kost een halve dag en we bekijken liever de stad. Het interessantste deel binnen is natuurlijk het museum, maar daar mogen toch geen foto’s gemaakt worden.
Aan de andere kant van het gebouw staat een enorme kat, geheel uit bloeiende plantjes. We lopen nog het Parque de Doña Casilda de Iturriza door, aan hangplekken voor ouderen en speeltuintjes voor kinderen geen gebrek in Bilbao. We lopen het nieuwe deel van Bilbao door en bekijken een treinstation met een enorm glas- in loodraam.Terug bij de rivier steken we deze over om het oude stadsdeel van Bilbao te bekijken. Schilderachtige stegen met veel bloemen en fluitende vogeltjes op de balkons. Mooie pleintjes en oude gebouwen, de straatjes zijn erg rustig omdat de winkels gesloten zijn vanwege de siësta. Langs de rivier lopen we terug naar de parkeergarage, we hebben beiden genoten van deze stad.
Dinsdag 19 juni 2007Vandaag met warm zonnig weer langs het Chateau d’Urturbie en bekijken dit alleen aan de buitenkant. Verder naar Urrugne voor een korte stop en dan naar de chapelle Notre Dame de Soccori. De kapel ligt hoog en er is prachtig uitzicht alle kanten op. Het is weer een van de pleisterplaatsen voor de pelgrims naar Santiago de Compostella.
Dan naar Biriatou, een klein hooggelegen gehucht vlakbij de Spaanse grens waar de weg ophoudt. Een erg mooi verstild dorpje, prachtig gelegen.’s Middags gaan we naar Urt. Er zou een Urt bourg en Urt port zijn, maar we vinden alleen Urt. We bekijken het plaatsje, maar zijn er zo uitgekeken, het is 3x niks. Het vorige plaatsje waar we doorkwamen heette Urcuit en daar was wel een bourg en port, dus misschien moeten we daar zijn, maar ook dat is een afgang. Dan maar terug, jammer van de rit.
Maandag 18 juni 2007
Deze prachtige heldere zonnige dag gaan we naar Bayonne. We parkeren bij de Information, halen een plattegrond en gaan op pad. Deze plaats is door twee rivieren in drie delen gesplitst waarvan we de twee interessantste bezoeken. Het is een mooie oude stad met hoge poppenhuizen en smalle straatjes en niet erg druk. Tussen de huizen staat een reuzegrote kathedraal, en er is een kasteeltje waarvan je de binnenplaats kunt bekijken. De botanische tuin is gratis te bezoeken, maar deze dag gesloten.
Deze prachtige heldere zonnige dag gaan we naar Bayonne. We parkeren bij de Information, halen een plattegrond en gaan op pad. Deze plaats is door twee rivieren in drie delen gesplitst waarvan we de twee interessantste bezoeken. Het is een mooie oude stad met hoge poppenhuizen en smalle straatjes en niet erg druk. Tussen de huizen staat een reuzegrote kathedraal, en er is een kasteeltje waarvan je de binnenplaats kunt bekijken. De botanische tuin is gratis te bezoeken, maar deze dag gesloten.
Zaterdag 16 juni 2007
Espelette is weer een mooi Baskisch dorp met de inmiddels bekende wit met rode huizen. Hier zien we overal trossen gedroogde Spaanse pepers hangen, waar het dorp ook om bekend is.
Het volgende dorp is Cambo les Bains, een kuuroord. Behalve in het oude centrum heerst er de sfeer van een mondain kuuroord met veel chique villas en prachtig aangelegde parken.
Hasparren is een dorp met een grote kerk in het centrum, wat ze ook nog een chapelle noemen. Als laatste zijn we in Labastide-Clairence, een vestingstadje met een mooi centraal plein. Het stadje heeft veel van zijn oorspronkelijke staat bewaard. Er is een kerk met graven in het voor- en zijportaal waar je overheen kunt lopen, voelt altijd wat oneerbiedig.
Espelette is weer een mooi Baskisch dorp met de inmiddels bekende wit met rode huizen. Hier zien we overal trossen gedroogde Spaanse pepers hangen, waar het dorp ook om bekend is.
Het volgende dorp is Cambo les Bains, een kuuroord. Behalve in het oude centrum heerst er de sfeer van een mondain kuuroord met veel chique villas en prachtig aangelegde parken.
Hasparren is een dorp met een grote kerk in het centrum, wat ze ook nog een chapelle noemen. Als laatste zijn we in Labastide-Clairence, een vestingstadje met een mooi centraal plein. Het stadje heeft veel van zijn oorspronkelijke staat bewaard. Er is een kerk met graven in het voor- en zijportaal waar je overheen kunt lopen, voelt altijd wat oneerbiedig.
Vrijdag 15 juni 2007
We gaan naar San Sebastian, een vrij grote Spaanse badplaats met veel prachtige oude gebouwen. We beginnen de wandeling in het oude gedeelte van de stad. Er zijn leuke smalle straatjes en je ziet er ook nog ouderwetse kneuterige winkeltjes. Omdat het verkeer dat de winkels bevoorraad ook door de smalle straatjes moet, staan we elk ogenblik met de rug tegen de muur geplakt en de buik in om auto’s langs te laten. We komen uit bij de vissershaven, vandaar beginnen we aan de wandeling langs de Concha, het bekende, prachtige grote strand van San Sebastian. Langs de hele boulevard staat dezelfde witte smeedijzeren reling. Het is de bedoeling dat we langs de hele boulevard, dan langs het tweede strand naar de heuvel aan het uiteinde lopen en vandaar met een treintje de berg op gaan. Als we voorbij de helft zijn, vinden we het toch wel erg ver en lopen terug. We zoeken een tentje op om wat te eten en besluiten om rond de heuvel aan de andere kant van de baai heen te lopen en zo weer terug naar de parkeergarage te gaan.
We gaan naar San Sebastian, een vrij grote Spaanse badplaats met veel prachtige oude gebouwen. We beginnen de wandeling in het oude gedeelte van de stad. Er zijn leuke smalle straatjes en je ziet er ook nog ouderwetse kneuterige winkeltjes. Omdat het verkeer dat de winkels bevoorraad ook door de smalle straatjes moet, staan we elk ogenblik met de rug tegen de muur geplakt en de buik in om auto’s langs te laten. We komen uit bij de vissershaven, vandaar beginnen we aan de wandeling langs de Concha, het bekende, prachtige grote strand van San Sebastian. Langs de hele boulevard staat dezelfde witte smeedijzeren reling. Het is de bedoeling dat we langs de hele boulevard, dan langs het tweede strand naar de heuvel aan het uiteinde lopen en vandaar met een treintje de berg op gaan. Als we voorbij de helft zijn, vinden we het toch wel erg ver en lopen terug. We zoeken een tentje op om wat te eten en besluiten om rond de heuvel aan de andere kant van de baai heen te lopen en zo weer terug naar de parkeergarage te gaan.
Donderdag 14 juni 2007
We maken een tocht richting binnenland naar St. Jean Pied de Port. De weg er naartoe is erg mooi. Onze eerste stop is Bidarray waar een stenen brug te bewonderen is. We rijden omhoog naar een Romaanse kerk. Het is een prachtig plekje, landelijk met fraaie uitzichten.
Aangekomen in St. Jean Pied de Port stallen we de auto en gaan het schilderachtige plaatsje bekijken. Er zijn diverse poorten waardoor de pelgrims naar Compostella de stad binnenkwamen of verlieten en er zijn nog herbergen waar de tegenwoordige pelgrims welkom zijn en voor weinig geld onderdak krijgen. We gaan via de oude brug de Nive over en bekijken de kerk.
Dan met trappen en steile paadjes omhoog naar de citadel en onze moeite wordt beloond met een schitterend uitzicht. Terug nog een stukje langs de stadsmuur en weer naar de parkeerplaats.
We rijden een iets andere route terug en bekijken St. Etienne de Baigorry in de vallei van de Nive. Een mooi in het dal gelegen plaatsje met ook weer een ‘Romeinse’ stenen boogbrug over de Nive en wat verderop zien we een kasteeltje liggen.Dan volgen we een prachtige route door het Vallée des Aldudes tot aan het plaatsje Aldudes. Het was niet de bedoeling, maar we waren verkeerd gereden, naar het zuiden i.p.v. het noorden.
We maken een tocht richting binnenland naar St. Jean Pied de Port. De weg er naartoe is erg mooi. Onze eerste stop is Bidarray waar een stenen brug te bewonderen is. We rijden omhoog naar een Romaanse kerk. Het is een prachtig plekje, landelijk met fraaie uitzichten.
Aangekomen in St. Jean Pied de Port stallen we de auto en gaan het schilderachtige plaatsje bekijken. Er zijn diverse poorten waardoor de pelgrims naar Compostella de stad binnenkwamen of verlieten en er zijn nog herbergen waar de tegenwoordige pelgrims welkom zijn en voor weinig geld onderdak krijgen. We gaan via de oude brug de Nive over en bekijken de kerk.
Dan met trappen en steile paadjes omhoog naar de citadel en onze moeite wordt beloond met een schitterend uitzicht. Terug nog een stukje langs de stadsmuur en weer naar de parkeerplaats.
We rijden een iets andere route terug en bekijken St. Etienne de Baigorry in de vallei van de Nive. Een mooi in het dal gelegen plaatsje met ook weer een ‘Romeinse’ stenen boogbrug over de Nive en wat verderop zien we een kasteeltje liggen.Dan volgen we een prachtige route door het Vallée des Aldudes tot aan het plaatsje Aldudes. Het was niet de bedoeling, maar we waren verkeerd gereden, naar het zuiden i.p.v. het noorden.
Dinsdag 12 juni 2007
We vertrekken naar Biarritz waar we een parkeerplaats langs de boulevard vinden.
We zijn hier vlakbij de mooiste bezienswaardigheden van Biarritz en lopen langs het strand en de rotsen waarop een kasteelachtige villa is gebouwd. We komen langs de oude haven wat nu een strandbaaitje is met terrasjes en komen bij de Roche de la Vierge, dé toeristische attractie van Biarritz. Hier wandelen we op, samen met alle andere toeristen van Biarritz. Verder langs zee en de rotsen naar het pittoreske vissershaventje met de schilderachtige huisjes. Dat verwacht je niet in een mondaine badplaats als Biarritz, maar gelukkig hebben ze de vissershaven in ere gehouden en er geen jachthaven van gemaakt.
We komen langs het casino en wandelen het centrum door dan rijden we naar de vuurtoren waar je prachtig uitzicht op Biarritz hebt.Een echt mooie stad, mondain met grote huizen, dure winkels, chique hotels, maar ook gewone, betaalbare winkels en restaurants.
We vertrekken naar Biarritz waar we een parkeerplaats langs de boulevard vinden.
We zijn hier vlakbij de mooiste bezienswaardigheden van Biarritz en lopen langs het strand en de rotsen waarop een kasteelachtige villa is gebouwd. We komen langs de oude haven wat nu een strandbaaitje is met terrasjes en komen bij de Roche de la Vierge, dé toeristische attractie van Biarritz. Hier wandelen we op, samen met alle andere toeristen van Biarritz. Verder langs zee en de rotsen naar het pittoreske vissershaventje met de schilderachtige huisjes. Dat verwacht je niet in een mondaine badplaats als Biarritz, maar gelukkig hebben ze de vissershaven in ere gehouden en er geen jachthaven van gemaakt.
We komen langs het casino en wandelen het centrum door dan rijden we naar de vuurtoren waar je prachtig uitzicht op Biarritz hebt.Een echt mooie stad, mondain met grote huizen, dure winkels, chique hotels, maar ook gewone, betaalbare winkels en restaurants.
Maandag 11 juni 2007
Een stralend zonnige, maar ook heldere dag. We kunnen la Rhune goed zien en besluiten de tocht met het treintje naar boven te maken.We gaan al vrij vroeg op pad waardoor we tegen half 10 bij het instappunt op de Col de St. Ignace zijn. Het duurt nog ruim een half uur voordat we vertrekken, er komt een tweede treintje bij en voordat we gaan zijn beide treintjes vol. De rit naar boven is al prachtig, maar boven is het uitzicht werkelijk schitterend! We wandelen er wat rond en genieten van de uitzichten naar alle kanten. We zien er ook paarden en geiten rondlopen. Het advies was om je warm te kleden omdat het boven koud zou zijn, maar dat valt erg mee. We hebben onze extra kleding niet nodig.
Een stralend zonnige, maar ook heldere dag. We kunnen la Rhune goed zien en besluiten de tocht met het treintje naar boven te maken.We gaan al vrij vroeg op pad waardoor we tegen half 10 bij het instappunt op de Col de St. Ignace zijn. Het duurt nog ruim een half uur voordat we vertrekken, er komt een tweede treintje bij en voordat we gaan zijn beide treintjes vol. De rit naar boven is al prachtig, maar boven is het uitzicht werkelijk schitterend! We wandelen er wat rond en genieten van de uitzichten naar alle kanten. We zien er ook paarden en geiten rondlopen. Het advies was om je warm te kleden omdat het boven koud zou zijn, maar dat valt erg mee. We hebben onze extra kleding niet nodig.
Zondag 10 juni 2007
Vandaag begint de dag met regen en gerommel. We hadden een dagje nietsdoen gepland, dus maakt niets uit. Later wordt het droog en ik ga nog even met de camera op pad om langs zee te kijken of er wat op de gevoelige pixel te zetten valt. ’s Middags bij zonneschijn wandelen Henk en ik samen het weggetje omhoog aan de andere kant van de baai.
Vandaag begint de dag met regen en gerommel. We hadden een dagje nietsdoen gepland, dus maakt niets uit. Later wordt het droog en ik ga nog even met de camera op pad om langs zee te kijken of er wat op de gevoelige pixel te zetten valt. ’s Middags bij zonneschijn wandelen Henk en ik samen het weggetje omhoog aan de andere kant van de baai.
Zaterdag 9 juni 2007
We rijden naar St. Pée sur Nivelle. Overal in Frankrijk vind je ‘Toilettes publics’, in allerlei gradaties van schoon tot vies. Zo ook in St. Pée, maar de smerigheid van deze wc slaat echt alles! Het plaatsje wordt door ons meteen omgedoopt in: St. (vieze)Plee. Verder naar Ainhoa. Daar aangekomen worden we meteen gevraagd als figuranten voor een promotiefilmpje en -foto’s van Ainhoa. We doen mee. We gaan op de ‘tribunes’ van het pelotteveld zitten, met nog meer mensen. Een paar pelottespelers spelen een kort partijtje om het geheel echt te laten lijken. Eindelijk zien we dan hoe het spel gespeeld wordt. We komen hier overal die pelottevelden tegen, maar hadden tot nu toe nog niet een keer gezien dat er gespeeld werd. We kijken gefascineerd naar het spel en klappen en juichen mee als de rest het ook doet, wat voor ons precies op de verkeerde momenten lijkt.
We bekijken de mooie plaats en gaan de Spaanse grens over. Door de Valle de Baztan naar Elizondo, een mooi plaatsje aan een rivier en hoofdstad van de streek. In Sunbilla is een mooie stenen brug die de twee stadsdelen aan weerskanten van de rivier met elkaar verbindt. Door de prachtige Valle del Bidasoa, een soort kloof, terug naar St. Jean.’s Avonds een enorme regen- en onweersbui waarbij het licht uitvalt.
We rijden naar St. Pée sur Nivelle. Overal in Frankrijk vind je ‘Toilettes publics’, in allerlei gradaties van schoon tot vies. Zo ook in St. Pée, maar de smerigheid van deze wc slaat echt alles! Het plaatsje wordt door ons meteen omgedoopt in: St. (vieze)Plee. Verder naar Ainhoa. Daar aangekomen worden we meteen gevraagd als figuranten voor een promotiefilmpje en -foto’s van Ainhoa. We doen mee. We gaan op de ‘tribunes’ van het pelotteveld zitten, met nog meer mensen. Een paar pelottespelers spelen een kort partijtje om het geheel echt te laten lijken. Eindelijk zien we dan hoe het spel gespeeld wordt. We komen hier overal die pelottevelden tegen, maar hadden tot nu toe nog niet een keer gezien dat er gespeeld werd. We kijken gefascineerd naar het spel en klappen en juichen mee als de rest het ook doet, wat voor ons precies op de verkeerde momenten lijkt.
We bekijken de mooie plaats en gaan de Spaanse grens over. Door de Valle de Baztan naar Elizondo, een mooi plaatsje aan een rivier en hoofdstad van de streek. In Sunbilla is een mooie stenen brug die de twee stadsdelen aan weerskanten van de rivier met elkaar verbindt. Door de prachtige Valle del Bidasoa, een soort kloof, terug naar St. Jean.’s Avonds een enorme regen- en onweersbui waarbij het licht uitvalt.
Vrijdag 8 juni 2007
Het is vandaag erg mistig. We rijden naar het Spaanse plaatsje Hondarribia. We lopen er door een poort de smalle, steile straatjes in. Het is werkelijk een beeldschoon plaatsje. We gaan naar de vissershaven en de pittoreske visserswijk. Helaas geen uitzicht richting Hendaye door de mist.
We rijden toch de mooie route via Guadalupe waar alleen een kerk staat, een van de vele pleisterplaatsen naar Santiago de Compostella, en langs de Mt. Jaizkibel. In het binnenland blijkt het minder mistig te zijn dan aan zee, maar de echte vergezichten ontbreken.
Het is vandaag erg mistig. We rijden naar het Spaanse plaatsje Hondarribia. We lopen er door een poort de smalle, steile straatjes in. Het is werkelijk een beeldschoon plaatsje. We gaan naar de vissershaven en de pittoreske visserswijk. Helaas geen uitzicht richting Hendaye door de mist.
We rijden toch de mooie route via Guadalupe waar alleen een kerk staat, een van de vele pleisterplaatsen naar Santiago de Compostella, en langs de Mt. Jaizkibel. In het binnenland blijkt het minder mistig te zijn dan aan zee, maar de echte vergezichten ontbreken.
Donderdag 7 juni 2007
We maken een tochtje maken richting bergen. Onderweg wordt het zonnig en zelfs warm. We gaan eerst naar de Col d’Ibardin, waar bovenop de pas de grens met Spanje verloopt. Aan de Spaanse kant is een verzameling drukbezochte winkels omdat de Spaanse prijzen toch aanzienlijk lager liggen dan de Franse.
Het uitzicht is er grandioos, het blijft echter vrij heiïg. We rijden via Vera de Bidasoa, een klein Spaans-Baskisch bergdorp, naar Sare wat weer in Frankrijk ligt. Dit dorp is vooral prachtig vanwege zijn ligging. Dan verder over de Col de St. Ignace waar het treintje naar la Rhune vertrekt. Dat tochtje maken we op een heldere dag.
Ascain verschilt niet veel van alle overige Baskische dorpjes, behalve dat het een brug in Romeinse stijl heeft. Via een kleine omweg komen we er en dat blijkt de moeite waard want het is een prachtig plekje.
We maken een tochtje maken richting bergen. Onderweg wordt het zonnig en zelfs warm. We gaan eerst naar de Col d’Ibardin, waar bovenop de pas de grens met Spanje verloopt. Aan de Spaanse kant is een verzameling drukbezochte winkels omdat de Spaanse prijzen toch aanzienlijk lager liggen dan de Franse.
Het uitzicht is er grandioos, het blijft echter vrij heiïg. We rijden via Vera de Bidasoa, een klein Spaans-Baskisch bergdorp, naar Sare wat weer in Frankrijk ligt. Dit dorp is vooral prachtig vanwege zijn ligging. Dan verder over de Col de St. Ignace waar het treintje naar la Rhune vertrekt. Dat tochtje maken we op een heldere dag.
Ascain verschilt niet veel van alle overige Baskische dorpjes, behalve dat het een brug in Romeinse stijl heeft. Via een kleine omweg komen we er en dat blijkt de moeite waard want het is een prachtig plekje.
Woensdag 6 juni 2007
We rijden naar een punt vanwaaruit je naar Pointe Sainte Barbe, een uitstekende rotskaap aan de baai van St. Jean de Luz, kunt wandelen. We volgen weer een ander deel van de Sentier Littoral bovenlangs de rotsen en hebben op de punt prachtig uitzicht op de rotskust en op St. Jean de Luz. Van hieruit naar het centrum van St. Jean we maken er een rondwandeling langs de belangrijkste bezienswaardigheden. Je ziet er veel Baskische souveniers zoals Baskische mutsen (alpinopetten) en espadrilles (ja, die komen oorspronkelijk ook uit het Baskenland). Op de wandeling terug lunchen we op het terrasje bij het Casino. Dan rijden we nog naar Ciboure aan de andere kant van de baai en naar Socoa, waar het Fort van Socoa is.
Dan terug naar los caravanos.
We rijden naar een punt vanwaaruit je naar Pointe Sainte Barbe, een uitstekende rotskaap aan de baai van St. Jean de Luz, kunt wandelen. We volgen weer een ander deel van de Sentier Littoral bovenlangs de rotsen en hebben op de punt prachtig uitzicht op de rotskust en op St. Jean de Luz. Van hieruit naar het centrum van St. Jean we maken er een rondwandeling langs de belangrijkste bezienswaardigheden. Je ziet er veel Baskische souveniers zoals Baskische mutsen (alpinopetten) en espadrilles (ja, die komen oorspronkelijk ook uit het Baskenland). Op de wandeling terug lunchen we op het terrasje bij het Casino. Dan rijden we nog naar Ciboure aan de andere kant van de baai en naar Socoa, waar het Fort van Socoa is.
Dan terug naar los caravanos.
Dinsdag 5 juni 2007
We rijden via de prachtige Corniche Basque, een weg die langs de kust kronkelt boven de rotsen langs, naar Hendaye. We bezoeken het hooggelegen Hendaye ville. We lopen via een parkje naar het vissershaventje en langs zee waar je goed de gelaagde rotsen kunt zien.
’s Middags bezoeken we Guéthary, een plaatsje aan zee, en daarna Bidart waar je als het hoogzomer is niet schijnt te kunnen lopen van de vele toeristen. Daar is nu weinig van te merken. Het is een hooggelegen plaatsje en we zien van bovenaf surfers in zee. Om de surfers beter te zien, rijden we naar het strand, maar ze zijn toch vrij ver in zee. Wat een lol: op een plank liggen wachten tot er een golf komt die hoog genoeg is en dan proberen op je plank met de golf mee te liften!
‘s Avonds tijdens de zonsondergang wat ritueel gedrag: er duiken een paar Duitsers in hun nakie de zee in en een eindje verderop beginnen een paar lui op trommeltjes te meppen.
We rijden via de prachtige Corniche Basque, een weg die langs de kust kronkelt boven de rotsen langs, naar Hendaye. We bezoeken het hooggelegen Hendaye ville. We lopen via een parkje naar het vissershaventje en langs zee waar je goed de gelaagde rotsen kunt zien.
’s Middags bezoeken we Guéthary, een plaatsje aan zee, en daarna Bidart waar je als het hoogzomer is niet schijnt te kunnen lopen van de vele toeristen. Daar is nu weinig van te merken. Het is een hooggelegen plaatsje en we zien van bovenaf surfers in zee. Om de surfers beter te zien, rijden we naar het strand, maar ze zijn toch vrij ver in zee. Wat een lol: op een plank liggen wachten tot er een golf komt die hoog genoeg is en dan proberen op je plank met de golf mee te liften!
‘s Avonds tijdens de zonsondergang wat ritueel gedrag: er duiken een paar Duitsers in hun nakie de zee in en een eindje verderop beginnen een paar lui op trommeltjes te meppen.
Maandag 4 juni 2007
Na boodschappen en lunch besluiten we naar Guétary en Bidart te gaan, maar als we in Guétary uitstappen, begint het te regenen we besluiten een andere keer, bij droog weer, terug te keren.
(Ongeveer twee weken na onze terugkeer in Nederland vindt in Guétary een aanslag van de Eta plaats en worden twee vakantiehuizen opgeblazen)
We gaan naar de Carrefour, een reuzegrote supermarkt waar behalve voedsel ook allerlei goederen verkocht worden.
Als we weer terug zijn, is het zo goed als droog en later op de middag wordt het zo zonnig, dat we lekker in de zon gaan zitten.
Na boodschappen en lunch besluiten we naar Guétary en Bidart te gaan, maar als we in Guétary uitstappen, begint het te regenen we besluiten een andere keer, bij droog weer, terug te keren.
(Ongeveer twee weken na onze terugkeer in Nederland vindt in Guétary een aanslag van de Eta plaats en worden twee vakantiehuizen opgeblazen)
We gaan naar de Carrefour, een reuzegrote supermarkt waar behalve voedsel ook allerlei goederen verkocht worden.
Als we weer terug zijn, is het zo goed als droog en later op de middag wordt het zo zonnig, dat we lekker in de zon gaan zitten.
Zondag 3 juni 2007
We gaan naar het centrum van St. Jean de Luz en wandelen door de plaats, langs de boulevard en haven en als we richting centraal plein gaan, horen we van verre al gezang. Als we op het sfeervolle centrale plein komen, zien we waar het vandaan komt: in het muziekpaviljoen staat een groep mannen, begeleid door een 4 persoons muziekgezelschap, Baskische liederen te zingen. We gaan er even bij zitten op een bankje, waarbij we onze eerste ‘echte Bask’ met baskenmuts, oftewel alpinopet, spotten.
’s Middags maken we een prachtige wandeling vanaf onze camping langs de kust, boven langs de rotsen. Het is een deel van een bekende wandelroute: de Sentier Littoral die langs de Baskische kust loopt. We hebben onderweg schitterende uitzichten en krijgen af en toe de heerlijke geuren van de kamperfoelie in onze neus die hier tussen alle struiken doorkruipt.
We gaan naar het centrum van St. Jean de Luz en wandelen door de plaats, langs de boulevard en haven en als we richting centraal plein gaan, horen we van verre al gezang. Als we op het sfeervolle centrale plein komen, zien we waar het vandaan komt: in het muziekpaviljoen staat een groep mannen, begeleid door een 4 persoons muziekgezelschap, Baskische liederen te zingen. We gaan er even bij zitten op een bankje, waarbij we onze eerste ‘echte Bask’ met baskenmuts, oftewel alpinopet, spotten.
’s Middags maken we een prachtige wandeling vanaf onze camping langs de kust, boven langs de rotsen. Het is een deel van een bekende wandelroute: de Sentier Littoral die langs de Baskische kust loopt. We hebben onderweg schitterende uitzichten en krijgen af en toe de heerlijke geuren van de kamperfoelie in onze neus die hier tussen alle struiken doorkruipt.
Zaterdag 2 juni 2007Tegen half 9 vertrekken we naar St. Jean de Luz, onze bestemming in het Baskenland. Halverwege de middag arriveren we op camping La Ferme d’Erromardie.
We ruimen ons verblijf in en relaxen op ons terras dan wandelen we wat rond om de directe omgeving te bekijken. We zitten vlakbij zee en strand en we spotten ook het winkeltje waar ’s ochtends vers brood gehaald kan worden. In hetzelfde gebouw is het restaurant waar we die avond gaan eten. Het is een overvloedige maaltijd die goed smaakt.Na afloop gaan we op een bankje zitten om de zonsondergang te zien maar de zon verdwijnt achter de wolken, dus: niet veel ondergang te zien.
maandag 20 augustus 2007
Abonneren op:
Posts (Atom)